Ölünebilme Kuralları
kesin olan dokuzu canın üç kalbe üç kere bölünür.
kâğıttan dertlerin sonuna kadar mecal ister.
mor duvarlara sığar sisler korku ve savuşmalar.
yazılacak tarihe bir vezir dört soytarılıkla ölünür.
bir evin çatısı bir yanlış kiremitle ağlamalı bölünür.
bitmez tutku, gücüne gider onursuzluk, fena sokar yalnızlık.
sokaklarını sıkar dar boğaz, iklim ve umutsuzluk gençlik biter.
ritmik yolunacak sakalınla hem betona hem eve ölünür.
dağlar gibi deli kanın otuz dokuza tek tek ama kurallı bölünür
keyfe keder düşler geriye sayılan yarınlar kürekle bile kalkmaz.
kırmızı halılara basacak oğlumuz selam vermez güle bakmaz.
bir babaya her gece uyandırdığın iç sesiyle pişmanlığa ölünür.
ayıp olmasın ama bir kitap dolusu harflerim yüzlere bölünür.
küfürler edilirken bindiğim sandal konuşarak yüzmek ister.
şu dağlı ovalı bayırlı şehirlerim, en iyi törenlere meydan verir.
koca bir kasabayı kandırmış ilaçlarla bilinmez bir hiçe ölünür
