Ormanda Kalan
Tilkiler kalplerini
Geceleri ağaçlara asar
Camdanmış, ışımış
Belki bir sansarın öpücüğüyle
Azıcık aşırılmış kalp
Her sabah bir yolculuğa çıkar
Tilkiler kalplerini
Geceleri ellerinde tutar
Soğumasın, uzaklaşmasın
Olur ya, başka acıyı yabancılamasın
Tilkiler geceleri
Kalplerini ısırırlar
Yok onlara sıcak yataklar
Tatlı masallar yok
Tilkiler kalplerini, o çocukluk yarasını
Her gün uzun uzun yalarlar
